اعراض از منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است دراین مقاله آیات مرتبط با اعراض از منافقان معرفی میشوند.۱ - وجوب اعراض از منافقانوجوب اعراض پیامبر صلیاللهعلیهوآله از منافقان: ۱. أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ ... آنها كسانى هستند كه خدا آنچه را در دل دارند مىداند، از (مجازات) آنها صرف نظر كن، و آنها را اندرز بده و با بيانى رسا نتايج اعمالشان را به آنها گوشزد نما. ۲. وَ يَقُولُونَ طاعَةٌ فَإِذا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ وَ اللَّهُ يَكْتُبُ ما يُبَيِّتُونَ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ ... آنها در حضور تو مىگويند فرمانبرداريم اما هنگامى كه از نزد تو بيرون مىروند جمعى از آنها جلسات سرى شبانه بر ضد گفتههاى تو تشكيل مىدهند، خداوند آنچه را در اين جلسات مىگويند مىنويسد، اعتنايى به آنها مكن (و از نقشههاى آنها وحشت نداشته باش) و توکل بر خدا كن و كافى است كه او يار و مدافع تو باشد. ۳. إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَ هُمْ أَغْنِياءُ رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوالِفِ وَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَعْلَمُونَ سَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ إِذَا انْقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ ... راه مؤاخذه تنها به روى كسانى باز است كه از تو اجازه مىخواهند در حالى كه بىنيازند (و امكانات كافى دارند) آنها راضى شدند كه با متخلفان بمانند، و خداوند بر دلهايشان مهر نهاده لذا چيزى نمىدانند. هنگامى كه به سوى آنان بازگرديد براى شما سوگند ياد مىكند كه از آنها اعراض (و صرف نظر) كنيد، از آنها اعراض كنيد (و روى گردانيد) چرا كه آنها پليدند و جايگاهشان دوزخ است، به كيفر اعمالى كه انجام مىدادند. ۴. وَ إِذا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسامُهُمْ وَ إِنْ يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ.هنگامى كه آنها را مىبينى جسم و قيافه آنان تو را در شگفتى فرو مىبرد، و اگر سخن بگويند به سخنانشان گوش فرا مىدهى، اما گويى چوبهاى خشكى هستند كه بر ديوار تكيه داده شده، هر فريادى از هر جا بلند شود بر ضد خود مىپندارند، آنها دشمنان واقعى تو هستند از آنان بر حذر باش، خداوند آنها را بكشد چگونه از حق منحرف مىشوند؟ ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۸۰، برگرفته از مقاله «اعراض از منافقان». |